Następna godzina drogi po wodach jeziora Titicaca i przed nami w postaci malutkiego, murowanego portu, otwiera swoje drzwi wyspa Amantani. U podnóża dwóch szczytów (teraz już wiem, że jeden nazywa się Mama, a drugi Tata) rozlokowanych jest... więcej
Widok, który po godzinie płynięcia ukazuje się naszym oczom, przechodzi moje najśmielsze fantazje. Przed nami, zbudowane z trzciny, pływające wyspy, tworzą całe wioski. Są wyspy, na których się mieszka, jest wyspa, na której jest szkoła,... więcej
Wieczorem, jak zwykle nocnym autobusem, wyjeżdżam z Cusco do Puno. Dopiero w Puno przypominam sobie, że chciałem sprawdzić i ewentualnie jechać pociągiem zwanym Inca tren. Z nadmiaru wrażeń przeżytych w Cusco i w dolinie Inków, zupełnie o... więcej
Kilkuosobowym stateczkiem mkniemy na oddaloną o około 20 km na północ od Copacabany niewielką ale jakże ważną wysepkę Isla del Sol. Początkowo zwała się ona Titicachi od kształtu pumy. Titicaca w języku Keczua znaczy właśnie kamienna... więcej
Do Copacabany, 5-tysięcznego miasta, docieram wieczorem i niestety oprócz podziwiania zachodu slłońca, oprócz uczestniczącej obserwacji w fieście trwającej już drugi dzień, musiałem zająć się tak przyziemną sprawą jak szukanie noclegu.... więcej
Siedzę w autobusie jadącym do Copacabany, miasta nad jeziorem Titicaca. Przede mną około 160 km andyjskim płaskowyżem cały czas powyżej 3.000 m.n.p.m.. Autobus nowoczesny, wygodny, nie taki jak jeszcze niedawno opisywali w swoich książkach... więcej