Nadszedł dzień 10 czerwca. Dzień, który mimo opieszałego załatwiania papierów wywozowych, mimo powolnego sprzątania domu i obejścia, mimo wyjęcia baterii z naściennego zegara, by zatrzymać czas i tak musiał nadejść. Przekręcając klucz... więcej
Wspomnienia naszej przyjaciółki Ani ze wspólnej wycieczki do środkowego Meksyku Kolejnym wspomnieniem, którym chcę się podzielić jest podróż przez dziewiczy las gigantów – Park Narodowy Iztaccihuatl-Popocatepetl pomiędzy Puebla... więcej
W styczniu nasza rodzina powiększyła się o nową lokatorkę Anię. Oto jak Ania wspomina nasz wspólny czas w Puerto Morelos. Czas, który spędziłam w Puerto Morelos, mieszkając z Asią i Witkiem był jednym z lepszych momentów mojego... więcej
Klamka zapadła – wyjeżdżamy pomieszkać do Meksyku, na 6-8 miesięcy. Wystarczy żeby przewietrzyć głowę, nabrać nowej perspektywy, poznać trochę ten niezwykły kraj. Z początkiem listopada pakujemy graty w kartony i wynosimy do piwnicy... więcej
Do Ensenady, miasta położonego zaledwie 130 kilometrów od granicy z USA przybywam po długim leniuchowaniu w Quinicie, 12 kwietnia po południu. Tak ni w pięć ni w dziewięć. Za późno by dalej ciągnąć aż do granicy, bo z doświadczenia... więcej
Dzisiaj rozpoczynam bodajże najtrudniejszy, a mam nadzieje, że i równie ciekawy odcinek przez Półwysep Kalifornijski. Przede mną dwa, może trzy dni przebijania się przez najwyższe, sięgające 3000 metrów partie gór, pustynie i półpustynie... więcej
Następny wschód słońca na Półwyspie Kalifornijskim zastaje mnie hen, hen za Loreto. Wyjechałem wcześnie, jeszcze o zmroku, by nie rozczulać się pożegnaniem z miastem, które tak bardzo polubiłem. To tak pół żartem pół serio, a... więcej
Znaczna część drogi z Loreto do Santa Rosalia prowadzi wzdłuż zatoki Concepcion. Wspaniałości zatoki ani ja, ani jak śmiem przypuszczać nikt w stanie opisać nie jest. Zanim w następnym artykule opiszę całą drogę z Loreto do Santa Rosalia... więcej
Różowiejące od wschodu niebo zaczyna dopiero powoli rozjaśniać pierwsze szczyty wyłaniającego się przede mną górskiego pasma, a ja już dobre pół godziny siedzę za kierownicą. Skręciwszy za La Paz na zachód, muszę przebić się przez... więcej
W La Paz, mój toczący się dom, jak go nazywają Meksykanie, parkuję przy wysokim krawężniku. Po drugiej stronie ulicy rozciąga się szeroka biała plaża, a za nią lazurowe morze. Oj fajne będzie stąd obserwować wschody i zachody słońca.... więcej