Następny wschód słońca na Półwyspie Kalifornijskim zastaje mnie hen, hen za Loreto. Wyjechałem wcześnie, jeszcze o zmroku, by nie rozczulać się pożegnaniem z miastem, które tak bardzo polubiłem. To tak pół żartem pół serio, a... więcej
Znaczna część drogi z Loreto do Santa Rosalia prowadzi wzdłuż zatoki Concepcion. Wspaniałości zatoki ani ja, ani jak śmiem przypuszczać nikt w stanie opisać nie jest. Zanim w następnym artykule opiszę całą drogę z Loreto do Santa Rosalia... więcej
Różowiejące od wschodu niebo zaczyna dopiero powoli rozjaśniać pierwsze szczyty wyłaniającego się przede mną górskiego pasma, a ja już dobre pół godziny siedzę za kierownicą. Skręciwszy za La Paz na zachód, muszę przebić się przez... więcej
W La Paz, mój toczący się dom, jak go nazywają Meksykanie, parkuję przy wysokim krawężniku. Po drugiej stronie ulicy rozciąga się szeroka biała plaża, a za nią lazurowe morze. Oj fajne będzie stąd obserwować wschody i zachody słońca.... więcej
Do Los Mochis jadę tę samą drogą, która parę dni temu doprowadziła mnie do El Fuerte. Niby ta sama droga, a jak wszystko wokół inne. Nie ma już barwnych pochodów, nie ma bud z łakociami, nie ma koni, nie ma przebierańców, a nade... więcej
Mimo porannego chłodu, nie tracąc czasu, wybieram się na wczoraj zaplanowaną wędrówkę w kierunku lago (jeziora) Arareko. Z asfaltowej ulicy prowadzącej przez miasto, skręcam na utwardzoną drogę w kierunku cmentarza, a za nim już tylko... więcej
Gwizd lokomotywy pociągu Chepe oznajmia, że dotarliśmy do stacji Creel. Pewnie maszynista nie zdążył jeszcze pozakręcać wszystkich zaworów, a już setki pasażerów, niczym zgłodniałe mrówki zapełniają pusty i spokojny dotąd dworzec.... więcej
Pociąg Chepe, czyli Ferrocarril Chihuahua al Pacífico jedynej zachowanej po dziś meksykańskiej linii kolejowej łączącej Los Mochis nad Pacyfikiem z Chihuahua w „Miedziowym Kanonie” powinien lada moment podjechać. Stacja w El Fuerte, która... więcej
Tak sobie tylko myślę, że dojadę do El Fuerte w godzinę. Już pierwsze kilometry uświadamiają mi, że nic z tego. Nie ze względu na gorszy stan drogi – aczkolwiek to też. Nie ze względu na gęsto pobudowane topy – to też. Przede... więcej
Dzisiaj zaczynam bodajże najdłuższy odcinek drogi przez Meksyk. Za radą Darka na następny postój wyznaczam El Fuerte, od którego dzieli mnie bez mała 1500 km. Dlaczego tak? Dlaczego El Fuerte? To pewnie okaże się pod koniec tego artykułu. Na... więcej